تاریخچه کاشت مو، تحولی شگرف در علم زیبایی
این روزها که صحبت از کاشت مو به اوج خود رسیده است، شاید کنجکاو باشید که بدانید تاریخچه کاشت مو چیست؟ جالب است بدانید تکامل تکنیک‌های پیوند مو نزدیک 196 سال به طول انجامید و به شکل امروزی خود رسیده است.
در حال حاضر کاشت مو افراد زیادی را به رؤیای همیشگی خود یعنی برخورداری از موهایی پرپشت و خیره‌کننده رسانده است. اما شروع ماجرا از چه زمانی رقم خورده است؟ چه پیشرفت‌هایی در این زمینه اتفاق افتاده است؟
بیایید با هم سفری در زمان داشته باشیم و روند تکامل فرایند کاشت مو از نخستین جراحی تا به الان را بار دیگر با یکدیگر مرور کنیم. بی‌شک از شنیدن داستان تکامل پیوند مو حیرت‌زده خواهید شد.
تاریخچه کاشت مو از دیروز تا امروز
نخستین فرایند کاشت مو به سال 1952 باز می‌گردد و تکنیک‌هایی که امروز در پیوند مو مورد استفاده قرار می‌گیرند، دیگر شباهتی به گذشته ندارند. ما به ترتیب دوره‌های مهم تکامل کاشت مو را بررسی خواهیم کرد.
روایت سال‌های اولیه کاشت مو
نخستین جراحی کاشت مو در شهر نیویورک و توسط پزشکی به نام دکتر نورمن اورنتریش انجام گرفت. پس از آنکه جامعه پزشکی آن دوره چندین مقاله اولیه این پزشک خلاق را رد کردند، او در نهایت موفق شد که در سال 1959 مقاله مهم خود در خصوص کاشت مو را منتشر کند.
مقاله او تحولی شگرف در علم زیبایی و کاشت مو رقم زد. در این مقاله توضیح داده شده بود که چگونه فولیکول‌هایی که از پشت سر یا کنار گوش استخراج می‌شوند، در محل جدید رشد می‌کنند. او اظهار داشت فولیکول‌هایی از موی فرد که در برابر طاسی مقاوم بوده‌اند، با قرار گرفتن در ناحیه طاس همچنان به رشد خود ادامه خواهند داد.
اگرچه این موضوع در زمان خود کشف بزرگی بود، اما دکتر نورمن از پیوندهایی به اندازه 4 میلی متر برای کاشت مو استفاده می‌کرد. این موضوع سبب جلوه غیرطبیعی موها شده بود. با این حال در طول دهه 1970 پزشکان به استفاده از گرافت‌های مو روی آوردند. گرافت‌هایی که هم اکنون نیز در فرایند کاشت مو مورد استفاده قرار می‌گیرند.
روی کار آمدن مینی گرافت‌ها و میکرو گرافت‌ها
براساس شواهد موجود از تاریخچه کاشت مو در سال 1984، پزشکان به استفاده از گرافت‌های کوچک به جای پیوند نوار پوست روی آوردند. به این ترتیب پزشکان از گرافت‌های کوچک‌تری با یک یا دو تار مو استفاده می‌کردند. استفاده از این گرافت‌ها به خصوص برای پر کردن خط جلویی مو به شدت مورد استقبال قرار گرفت.
به این ترتیب موها جلوه طبیعی‌تری نسبت به روش قدیمی داشتند. به مرور استفاده از گرافت‌های کوچک یا مینی گرافت رو به افزایش گذاشت و تا دهه 1990 این موضوع ادامه پیدا کرد. با این حال در آن زمان از تعداد گرافت‌های کمتری استفاده می‌شد.
تا اینکه در اواسط دهه 1990 استفاده از تعداد بیشتری گرافت مو محبوبیت پیدا کرد. با این وجود پزشکان هنوز با یک مشکل عمده دست و پنجه نرم می‌کردند؛ اندازه گرافت‌های مو. هر گرافت مو ممکن است شامل یک، دو یا سه تار باشد. این موضوع انتقال گرافت‌های مو به محل فاقد مو را برای متخصصان آن دوره دشوارتر می‌کرد.
بزرگی سایز گرافت‌ها نیاز به سوراخ‌های بزرگ‌تری داشت و این موضوع سبب ظاهر شدن زخم‌های بزرگ‌تر روی سر می‌شد که قطعاً جلوه خوبی نداشتند.
پیوند واحدهای فولیکولی مو یا FUT
در سال 1994، دکتر برنشتاین هنگام بازدید از مطب پزشکی ایده‌ای به ذهنش خطور کرد که صنعت زیبایی را برای همیشه تغییر داد. ایده او این بود که واحدهای فولیکولی مو را هنگام کاشت مو پیوند بزنند.
در اینجا بود که روش کاشت موی FUT (پیوند واحد فولیکولی) برای اولین بار معرفی شد. به این ترتیب برای به دست آوردن واحدهای فولیکولی از روش تشریح دکتر بابی لیمر استفاده کرده و از یک نوار در پشت سر فولیکول‌های مو را استخراج کردند.
البته همچون سایر ایده‌های جدید و خلاقانه در تاریخچه کاشت مو، این ایده نیز با مخالفت‌های زیادی مواجه شد؛ اما با کسب نتایج رضایت بخش از کاشت مو به این روش و وایرال شدن آن در بستر اینترنت، متقاضیان انجام این کار رو به افزایش گذاشت. بنابراین سال 2000 را نقطه عطف کاشت مو به روش FUT می‌دانند.
استخراج واحد فولیکولی یا FUE
با تکامل روش‌های کاشت مو ایده دکتر اورنتریش در مورد برداشت گرافت مو از پشت سر به طور کامل از بین نرفت، اما روش FUT انتخاب اصلی اغلب متقاضیان کاشت مو بود. با توجه به اینکه استخراج واحدهای فولیکولی به منظور کاشت مو با استقبال شدیدی مواجه شده بود، یک پزشک استرالیایی شروع به تحقیق در مورد بهبود شیوه استخراج واحدهای فولیکولی کرد.
ایده استخراج مستقیم واحدهای فولیکولی از محل اهداکننده یا بانک مو مورد توجه برنشتاین و راسمن قرار گرفت و این دو مقاله‌ای تحت عنوان “استخراج واحد فولیکولی؛ جراحی غیرتهاجمی” را منتشر کردند.
به این ترتیب کاشت مو به روش FUE برای نخستین بار وارد حوزه پزشکی شد. در این روش از ابزاری خاص برای ایجاد یک برش دایره‌ای بسیار کوچک اطراف فولیکول‌های مو استفاده می‌شود. بنابراین واحدهای فولیکولی بدون کمترین آسیبی استخراج می‌شوند.
از آنجا که به‌کارگیری روش FUE نیاز به تجهیزات خاصی دارد، رقابت بر سر تولید تجهیزات و دستگاه‌های بهینه‌تر آغاز شد. چه کسی دوست ندارد از روشی برای کاشت مو استفاده کند که جای زخم آن به سرعت خوب شده و محو می‌شود؟
در سال 2005 مقاله هریس که در رابطه با ابزار پانچ بود، منتشر شد. در واقع محققان در همه ادوار تاریخچه کاشت مو به دنبال دستیابی به ابزارهایی بودند که فولیکول‌های مو را در نهایت سلامت از پوست سر خارج کند و در عین حال کمترین آسیب به پوست وارد شود.
استخراج واحد فولیکولی رباتیک
استخراج واحدهای فولیکولی به صورت رباتیک یکی از جدیدترین متدهای کاشت مو به حساب می‌آید. در این روش که تحت عنوان R-FUE نیز شناخته می‌شود، از دستگاه‌های رباتیک برای یافتن و استخراج واحدهای فولیکول استفاده می‌شود.
قطعاً دقت کار به کمک دستگاه‌های رباتیک نسبت تکنیک‌های دستی قابل مقایسه نیست. فناوری‌های به کار رفته در این تکنیک نوین سبب می‌شود که فولیکول‌ها با کمترین آسیب خارج شوند. البته استفاده از این تکنولوژی هنوز چندان محبوب نیست؛ چرا که تهیه چنین دستگاه‌هایی نیاز به صرف هزینه‌های بالایی دارد.
البته کاشت مو به صورت رباتیک تنها به استخراج واحدهای فولیکولی محدود نمی‌شود. دستگاه‌های جدید قابلیت پیوند مو در محل فاقد مو را نیز دارند. این ربات‌ها با ایجاد برش‌های بسیار کوچک در پوست سر فولیکول‌های مو را در زاویه و جهت خاصی قرار می‌دهند. دقت این دستگاه‌ها به قدری بالاست که تراکم کاشت مو را می‌توان به کمک آنها تعیین کرد. بنابراین ربات‌ها با توجه به داده‌های ورودی، فرایند کاشت مو را برعهده می‌گیرند.
نسل بعدی دستگاه‌ها یا ربات‌های کاشت مو
تا کنون با تاریخچه کاشت مو به طور کامل آشنا شدیم، حال نوبت آن است که نگاهی به نسل بعدی دستگاه‌ها و تجهیزات این صنعت داشته باشیم. دستگاه‌های رباتیکی که قابلیت استخراج فولیکول‌های مو را دارند معمولاً با چراغ‌های LED به رنگ قرمز کار می‌کنند. از آنجا که این رنگ برای چشم‌ها کمی آزاردهنده است، محققان به استفاده از نور سفید در این دستگاه‌ها روی آوردند.
البته این موضوع تنها تغییر دستگاه‌ها و تجهیزات جدید نیست؛ سیستم‌های رباتیک جدید دچار تغییرات سخت افزاری و نرم افزاری زیادی شده‌اند که از جمله آنها می‌توان به بهبود تشخیص فولیکول‌های مو، استفاده از سوزن‌هایی پیشرفته‌تر و مواردی از این قبیل اشاره کرد.
سریع‌تر شدن روند کار و انجام کاشت مو در کوتاه‌ترین زمان ممکن از دیگر نتایج استفاده از تجهیزات پیشرفته است. البته به‌کارگیری دستگاه‌های پیشرفته‌تر سبب شده است که اسکارهای کمتری ایجاد شده و برداشت مو از مناطقی با چگالی کم به حداقل برسد.
با همه این اوصاف صنعت کاشت مو گامی بلند به سمت آینده برداشته است؛ گامی که در آن دخالت انسان به حداقل رسیده و دقت و سرعت چاشنی کار می‌شوند. با این حال نمی‌توان نقش پزشکان متخصص را در انجام پیوند مو نادیده گرفت.
تاریخچه کاشت مو از گذشته تا فرداهای دور
کاشت مو یکی از بزرگترین دستاوردهای بشر در حوزه زیبایی به حساب می‌آید. پیشرفت‌های صورت گرفته در این حوزه نتیجه ایده‌ها و خلاقیت پزشکانی بوده است که نخست با مخالفت های زیادی دست و پنجه نرم کرده‌اند.
پیوند بخشی از پوست به عنوان ایده اولیه طی سال‌های طولانی دستخوش تغییر تحولات زیادی شده تا پس از تکامل این ایده به شکل امروزی خود درآمده است. حتی استخراج گرافت‌های مو نیز به دلایلی که مطرح شد، نتوانسته بود نیاز متقاضیان را به خوبی برطرف کند.
تا اینکه نوبت به استخراج واحدهای فولیکولی رسید؛ ایده‌ای که هم اکنون در بسیاری از نقاط جهان استفاده می‌شود و طرفداران خاص خود را دارد. اما پیش بینی می‌شود که در سال‌های آینده شاهد گسترش استفاده از ربات‌ها در فرایند کاشت مو باشیم. ربات‌هایی که این پروسه را با دقت و سرعت بیشتری به انجام می‌رسانند.
